Άδεια η πόλη, τι γίναν όλοι

Γράφει ο Κωνσταντινίδης Βασίλειος Κρίτων.

Σάββατο 11 Ιουλίου απόγευμα.

   Η εικόνα που αντικρίζει κανείς στο κέντρο της πόλης της Κομοτηνής δεν είναι πρωτόγνωρη αλλά μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι είναι απελπιστική.

   Άδεια καφέ, μπαρ, εστιατόρια, κάτι που θυμίζει κάπως τα άλλα καλοκαίρια αλλά αυτή τη φορά, είναι περισσότερο από ποτέ.

   Λίγα αυτοκίνητα και πολύ λιγότερα άτομα που κυκλοφορούν στην πόλη.

Άδεια η περιοχή του ΟΤΕ στο κέντρο της πόλης.

Από την άλλη σκέφτομαι ότι δεν είναι πρωτόγνωρο όλο αυτό που ζούμε, λόγω των της τελευταίας εποχής του κοροναϊού, οπότε η απουσία της κίνησης της πόλης,

ήταν κάτι φυσιολογικό.

   Οι κάτοικοι πειθάρχησαν στις εντολές του κράτους και έμειναν κλεισμένοι και φυλακισμένοι, για να αποφύγουμε όλοι μαζί τα χειρότερα.

Άδειος ο δρόμος προς το ΚΤΕΛ.

   Σε ένα πολύ λυπηρό περιβάλλον για Σαββατόβραδο, θυμάμαι από το παρελθόν κάποιους στίχους από τη μεγάλη επιτυχία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, το «βράδυ Σαββάτου» 

   Άδεια Η πόλη, που πήγαν όλοι,    

ταιριάζουν απόλυτα σε αυτή την εικόνα της άδειας πόλης, σε μία ακραία κατάσταση που δυστυχώς ζούμε όλοι μαζί.

Άδεια η οδός Σοφίας Βέμπο.

   Από την άλλη δεν γίνεται να μην δούμε αισιόδοξα μία βασική αρχή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αυτή είναι η μετακίνηση.

Επίσης δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τον ιό που ταλαιπωρεί εδώ και μήνες την ανθρωπότητα.

Επομένως ελπίζουμε μόνο στο ότι η απαγόρευση που πέρασε θα μας δώσει το δικαίωμα επιστροφής στην κανονικότητα κάποια μέρα, διότι στο δρόμο έμειναν λίγα αυτοκίνητα, λίγοι άνθρωποι.

Καμιά κίνηση στα φανάρια από το σπαθί.

   Οι περισσότεροι που βλέπεις και συναντάς, είναι επαγγελματίες όπως διανομείς και ταξί. Οι υπόλοιποι περπατούν η προχωρούν γενικότερα βιαστικά, το βλέμμα τους είναι σκεπτικό, φοβισμένο και ξαφνιασμένο για το μέλλον.

    Αυτό είναι σίγουρα ένα από τα χειρότερα καλοκαίρια που έχουν γίνει ποτέ στην Κομοτηνή.